Boekenupdate

Hallo trouwe blog lezer. Mega stil was het hier en dat gedurende dik anderhalf jaar jaar besef ik nu. Geen crisis of stress of ernstige feiten, gewoon eventjes een blog dipje; niet dat ik inspiratie loos was. Om jullie te dienen, vlieg ik er meteen in met een boeken update; want ik las weer enkele pareltjes. 

Heftig van David Nicholls

In een vorige blog pot schreef ik nog over 'de eerste dag' van dezelfde auteur. Omdat zijn Britse schrijfstijl mij erg prikkelde en omdat ik naar meer verlangde, pikte ik op puur geluk dit boek mee uit de schappen.
Heftig heeft een hoog Adrian Mole gehalte, studententijd na het secundair. Het verhaal beschrijft Colin die zijn geluk niet op kan als hij als enige uit zijn arme dorp geselecteerd wordt voor een studiebeurs. Colin wil er zich op correcte manier indompelen, futon zetel in aanslag; Het loopt voor klungelige Colin echter niet zoals hij gedroomd had en nadat hij zijn platonische liefde maar niet kan loslaten, verliest hij volledig de pedalen;


Woesten van Kris van Steenbergen

Dit boek staat al lang op mijn te lezen lijstje; Ik dacht altijd dat de titel refereerde naar het adjectief maar blijkt het over het dorp Woesten in 'bachten de kuupe' te gaan. Een verhaal dat zich net voor en na de eerste wereldoorlog afspeelt en aanvankelijk Elisabeth en later ook Valentijn en Nameloos volgt, haar tweeling.


Ik las ook Het smelt van Lize Spit, meer uit nieuwsgierigheid dan echte zin en hoewel het boek erg vlot las en ze veel herkenbare typisch Belgische taferelen uit de kindertijd aanboorde, bleef ik met haar uitgesproken beeldtaal en talrijke opsommingen vooral op mijn honger zitten. De apotheose was niet zoals ik gehoopt had, een beetje erover.

En nu ga ik van de ontluikende krokussen en blauwe druifjes genieten onder een heerlijk kopje koffie. Tot later!

Luik

Met enige vertraging wil ik hier graag nog een rubriekje wijden aan onze laatste city trip, Luik.
Luik is een stad in verandering, overal zie je nieuwe ontluikende projecten met als topper het station Guillemins, een staaltje architecturale kunst ontworpen door een hoge pief onder de crème de la crème van architecten; Santiago Galatrava .
Wij deden Luik tijdens de kerstperiode en belandden zo van de ene in de andere kerstmarkt. Voor een notoire kerstmarkt hater een op voorhand verloren strijd. Niets wat echter minder waar, was het omdat elke stalletje een ander aanbod had, dat er terrasjes met zitplaatsen en warme champignons stonden? Dat er voor de kinderen en een reuzerad, en een schaatsbaan en een mini golf baan was? Of simpel weg omdat we gans het weekend op een staalblauwe hemel getrakteerd werden?
Onze magen vulden we aanvankelijk aan de gezellige en enorm gevarieerde eetstalletjes, denk aan toast champignon, oesters, hartige pannenkoeken, Aziatische specialiteiten. Een ware overwinning op de vettige braadworst.
's Avonds schuifden we aan in Amon Nanesse voor de traditionele Luikse hap, alwaar ik leerde dat Luikse koffie ijskoud is (wist ik echt niet) en Luikse gehaktballen bereid met Luikse siroop.
Bij Maison Leblanc, 'la meilleure viande du monde', kan je heerlijke vleesgerechten verkrijgen, de zaak is van een bekende beenhouwers familie.
Luik is vooral een heel mooie stad om te wandelen dankzij combinatie hoogte verschillen en Maas, sla vooral de Avenue De Bueren niet over en beklim de trapjes tot helemaal boven waar je een prachtig zicht over de Maasvallei hebt. Aan de voet van de Avenue de Bueren ligt een mooi vakwerk huis, verborgen in een steegje. Daar brouwt men het Luikse bier la Curtius en is het aangenaam vertoeven op hun terras.
Ook beneden aan de Maas is het heerlijk , de 'boardwalk' is er lang, modern en vredig
Zondag genoten we dan weer van de honderden kraampjes langs de Maas voor de markt La Batte;

Luik, ik kom er zeker nog terug; maar dan met een vrouwen bende om ook een deftig onderzoek te doen naar de vele shopping straatjes die ik nu met mijn drie mannen op sleeptouw, hongerig aan me moest laten voorbij gaan.

Leesvoer - Walvismuziek en Tirza

Eind 2015 begin 2016 las ik twee boeken (verwonderde smiley)
En alle twee goed bevonden voor een plekje op mijn momenteel dorre bloglandschap.

Walvismuziek van Wally Lamb

Van al mijn 2015 reads, vond ik deze de beste, ik weet dat ik dit over bijna elk boek gezegd heb maar deze keer meen ik het echt wel gezien ik het op de valreep met 2016 uitgelezen kreeg.
Het verhaal gaat over Dolores Price, een meisje dat opgroeit in een dysfunctioneel gezin en dit op een cynische wijze observeert. Dolores kent naarmate ze haar vleugels uitslaat ook de nodige tegenslag, al dan niet ingegeven door haar eigen ietwat antipathieke gedrag.
Het is niet bepaald een rooskleurig verhaal maar het greep meteen mijn aandacht en liet dit niet meer los en het wakkerde mijn honger aan naar meer boeken van deze Wally Lamb. Dit boek kreeg ik al tip ingegeven door An Lemmens die het naar eigen zeggen al aan heel wat van haar vriendinnen schonk.  

 

 

 

Tirza van Arnon Grunberg

 

Hofmeester is een bezorgde alleenstaande vader van twee dochters. Hij kwijt zich van deze taak op een uiterst dwangmatige manier en verliest hierbij de grip op de realiteit, vooral door zijn jongste dochter Tirza die het langst thuis blijft wonen, is het focus punt van zijn perfectionistisch gedrag. Als zij echter beslist om op het eind van haar studies naar Afrika te trekken en zijn echtgenote plots terug ten tonele verschijnt, slaan de stoppen langzaam maar zeker door bij Hofmeester. Een uitermate boeiend  boek met een langzaam stijgende spanning . Volhouden met dit boek beste lezers.

 

 

Wil je nog boekentips, kijk dan zeker eens hier

 





Oostende

Onze badsteden winnen aan populariteit, langzaam weten ze hun bejaarden status van zich af te gooien. Zo ook Oostende, lekker dicht bij mijn thuisstad Brugge, zakdoek formaat en tegenwoordig ook met een zeker hipheid gehalte. Ons doel: shoppen, schransen en koffie klets.
Eten deden we in Lunchbar op de Groentemarkt, op wandelafstand van het Wapenplein. De kaart is klein maar eerlijk en biologisch, echt mijn meug. Ik bestelde de lasagne van quinoa, vergezeld van een riante sla met noten en zaden. Meer dan voldoende maagvulling voor de rest van onze stadsverkenning.
Koopadresjes verrassingen deden we op in Ferm en Lily. Van dit laatste jammer genoeg geen foto maar wel deze oorbelletjes gescoord.
Na een klim naar de dijk vanuit de Kapellestraat kwamen we terecht in Beausite. Een koffie met zicht op een eindeloze water horizon. Na de drukke winkelstraat een weldaad aan ontspanning. Wij zaten aan de 'kapiteinstafel', of zo vond ik er hem toch zelf uitzien. Een giga boekenkast in handbereik, lekker gevuld met allerlei leesvoer. Ik ben geen 'alleen' mens maar hiervoor zou ik zonder probleem een uitzondering maken.

In een oude blog post deed ik ook nog verslag van Vrijstaat O net iets te ver om met een winkelstraat te combineren maar zeker een bezoekje waard als je er langer bent.
Verder kan ik nog aanraden:
De familie Jansen, coffeebar
Cultuurcentrum De Grote Post. Een icoon voor Oostendenaars en naar smaak en respect met de oude elementen gerenoveerd. Hier kan je naast een voorstelling ook een ontbijt, koffie of lunch mee pikken.
Verder vond ik ook de schaatspiste  op het Wapenplein indrukwekkend. Kan niet bij elke Oostendenaar op bijval rekenen omwille van het overdekte dak en gebrek aan kerststalletjes. Ik vond het echter heel erg mooi gemaakt en al blij dat je niet overprikkeld wordt door een mix van worst, glühwein, warme wafels en flikkerende neon kerstmutsen. Meer van dat voor mij.
En als uitsmijter nog een persoonlijk weetje: Oostende staat tevens als geboorteplaats op mijn paspoort. Nooit gewoond wel mijn eerste kreten geslaakt. C'est chouette les filles du bord de mer.

Lunchbar

Pastinaakfrietjes met geitenkaas

Ferm, Kapellestraat

Beau site

'onze' kapiteinstafel

Wat is de wat?

Dringend nog eens tijd voor een boeken update. Mijn laatste lees overwinning luidt 'Wat is de wat' van Dave Eggers. Dankzij drie boekverlengingen, ben ik er in geslaagd deze dikke kluiver uit te lezen. En wat een prachtig boek was me dat. Eentje om cadeau te doen, om in je boekenkast te stallen, om te houden en te koesteren

Het verhaal gaat over een jongen; Achak Valentino die zijn dorp ontvlucht in Zuid Soedan. Hij sluit zich aan bij de 'walking boys' die vreselijke ontberingen moeten ondergaan om uiteindelijk in het beloofde land te geraken.... Het boek is rauw zonder gruwelijk te zijn. Het werpt een ander, persoonlijk perspectief op de vluchtelingen problematiek, zonder belerend of politiek getint te willen zijn. Ik weet niet hoe het komt maar ook mijn lievelingsboek aller tijden: 'De weg naar huis' van Rose Tremain handelde over dit thema, het toont de andere kant van de migratie, de persoonlijke beleving van deze vluchtelingen uit uitzichtloze of door oorlog verwoeste landen. Volgens mijn bescheiden mening, een 'must read'.

Zelf fish sticks maken

Mijn moederrol als lagere school mama is uitgespeeld. Gegaan zijn de dagen dat ik met één of ander kind een verloren jas, boekentas of trui ging zoeken op de speelplaats, aan  de popcornbak voor 't schoolfeest stond of inspiratie zocht voor een origineel klas verjaardagsfeest. Gekomen zijn de dagen dat ze zelfstandig het verkeer in trekken om rond 17u30 binnen te stormen, de snoepkast te plunderen, gsm te checken en vervolgens meteen weer naar boven te verdwijnen, meestal gepaard gaand van het nodige onderlinge geduw en nieuwe vocabulaire. Aan alle secundaire school mama's to be, het is écht een grote stap, in het allerminst als je die stap zo maar eventjes in één keer tweemaal moet zetten.
Ik besef meer dan ooit dat de kindertijd eindig is en dat mijn nieuwe uitdaging erin bestaat veel geduld op te brengen, een wel overwogen opmerking te poneren, en me zelfs al eens te excuseren voor een gekwetst zieltje. Daarnaast zoek ik ook naar manieren om ze nog een beetje onder mijn vleugels te houden.
Eten, zo ondervond ik, is daar het perfecte sausje voor.
Een tijdje gelden kocht ik in een exotische koop woede een zakje Panko  - japans paneermeel - bij de  thaise supermarkt. Een snelle google opdracht, bracht me bij Jeroen Meus' zelfgemaakte fish sticks.
Het recept is echt heel eenvoudig, en zal bij het jonge volkje gegarandeerd hoge ogen gooien en hun eeuwige liefde aan hun mamaatje bezegelden.
Iedereen kan dit maken, dus verstop je niet langer achter het 'ik kan niet koken' excuus.

Wat heb je nodig :
- vaste witvis filetjes, ik had kabeljauw (uit vriesvak in den aldi, daar hang ik echt geen verse viswinkel filetjes aan hoor)
- kommetje bloem
- kommetje geklutst ei
- kommetje panko en paar lepels griesmeel (no worries als je dat niet hebt)

Werkwijze:
Snijd de filets in strips van 3 cm breed (mag niet dunner, anders vallen ze uiteen)
kruid met peper en zout
Maal de Panko eventjes in de blender zodat ze niet te grof is, voeg er de griesmeel aan toe
Wentel elke filet vervolgens in kommetje bloem, ei en Panko
Deponeer in de frietpot van 180C gedurende 5 minuten
Ik serveerde er spinaziepuree en tartaarsaus bij.

Missie: momma's comfort, food geslaagd

sorry voor de weinig culinaire foto maar ik vergeet altijd tijdig de 'na' foto te nemen. Dit was dus baksel no. 2

Vakantie adresjes om te onthouden - zomer in het Zuiden

Omdat ik mezelf altijd suf zoek naar het perfecte vakantie plekje, en omdat ik ieder jaar denk, 'dit volboekte adresje moet ik echt onthouden voor volgende keer', maak ik er bij deze een blog post van om de volgende keer gewoon op mijn eigen blog te komen zoeken. Met het risico dat jullie met mijn perfecte plekje aan de haal gaan natuurlijk. Laat mijn lage lezers aantal hier dan maar een voordeel zijn :-)
Allereerst eventjes toelichting bij wat voor mij het perfecte vakantie plekje is. Deze boxen wil ik kunnen afvinken:
-  Kleinschalig, met oog voor authentieke renovatie.
- zwembad
- positieve commentaren op zoover of tripadvisor
- table d'hotes is een extra plus
- op auto rijd afstand, max 1400 km
- liefst ook enkele andere gites zodat de jongens even kunnen afswitchen van hun ouders en mekaar.

Deze adresje bezochten we zelf, en omdat wij - zeg nooit nooit-  nooit tweemaal naar hetzelfde adresje gaan, zet ik ze er hier toch op:

- mas Lafayette
- fonte al noce

En deze weerhielden mijn aandacht bij mijn laatste zoektocht:

http://www.domaine-de-montsalvy.com/nl/
domaine les collets, Corconne
http://www.domainedelajeanne.com/
http://latableronde.nl/
http://meygris.com/
http://www.leraysse.com/ned/media.php
http://www.casabonta.com/welkom.html
http://www.villaviola.eu/index.php/nl/

in de bib vind ik vooral de kidsproof vakanties boeken leuk. Te veel om op te noemen maar deze adresjes weerhielden mijn aandacht:

www.lesplatanes.nl
www.domaineducrestet.com
www.petite-cheylude.com
www.chambres-dhotes-allegria.com
www.maslesespalisses.com
www.tamtamlodge.com
www.masblanc.nl
www.st-paul-le-marseillais.com
www.borioderoque;com

Op site: gites.nl, vond ik ook mijn gading, vooral omdat men er de gites heel eerlijk en overzichtelijk beschrijft

Enkele sfeerbeelden uit voorbijgaande vakanties:
Maslafayette in de Cevennes:

 

Fonte al Noce in Umbrie Italie:

Communiefeest jongens

Gelukkig met een grote G was het zonnig weer op het communie feest van de jongens. Ik was al serieus aan 't panikeren en hield de lucht argwanend in het oog maar om 12 trokken alle wolken weg en werd ons tuinfeest zo een succes; We hielden het in thema mexican fiesta, met paella, sangria en veel vrolijke kleurtjes.
Als dessert een ijsbar met toppings.
Voor de kinderen zetten we een tafeltennis tafel en sjoelbak op de oprit. De grote kinderen vermaakten zich met nagelen.

Rotterdam

In het natste, winderigste weekend van het jaar trof je ons aan op city trip in Rotterdam.
En toch heeft deze stad zijn schoonheid laten zien, verticaal, modern, hip, bruisend.
Eten deden we 's middags in brasserie Pierre in de Pannekoekstraat en 's avonds in restaurant De Jongh
Shoppen deden we in de Pannekoekstraat en de daar omliggende straatjes
Logeren deden we in Citizin M
Ik laat de beelden voor zich spreken

Citizen M, kleine functionele kamers met kamerbreed bed, gratis wifi en films

Uitzicht vanuit het kamerbrede bed

 Maar vooral de lobby is uiterst hip en trendy bij Citizen M



Brasserie Pierre



Als lunch: quinoa burger, dessert warme dadeltaart met caramelsaus. Zondig lekker

Hotel New York, van hieruit zocht men zijn geluk richting Verenigde staten

Grote binnen ruimte vind je in de Fenix Food factory op Katendrecht eiland. Je neemt je plankje en begeeft je vervolgens van de ene food truck naar de andere. Om je nadien met al dat lekkers, in een Friends zetel te vleien.

Werkelijk heerlijk restaurant, vlotte bediening, lekkere kleine bordjes die blijven komen. Je kiest voor het groenten of vlees/vis menu. Groenten menu is een echte aanrader, want er wordt veel gewerkt met kruiden en bloemen.

Markthal, voedingsstalletjes in een heus apartements gebouw (kijk naar de raampjes).