maandag 14 maart 2016

Luik

Met enige vertraging wil ik hier graag nog een rubriekje wijden aan onze laatste city trip, Luik.
Luik is een stad in verandering, overal zie je nieuwe ontluikende projecten met als topper het station Guillemins, een staaltje architecturale kunst ontworpen door een hoge pief onder de crème de la crème van architecten; Santiago Galatrava .
Wij deden Luik tijdens de kerstperiode en belandden zo van de ene in de andere kerstmarkt. Voor een notoire kerstmarkt hater een op voorhand verloren strijd. Niets wat echter minder waar, was het omdat elke stalletje een ander aanbod had, dat er terrasjes met zitplaatsen en warme champignons stonden? Dat er voor de kinderen en een reuzerad, en een schaatsbaan en een mini golf baan was? Of simpel weg omdat we gans het weekend op een staalblauwe hemel getrakteerd werden?
Onze magen vulden we aanvankelijk aan de gezellige en enorm gevarieerde eetstalletjes, denk aan toast champignon, oesters, hartige pannenkoeken, Aziatische specialiteiten. Een ware overwinning op de vettige braadworst.
's Avonds schuifden we aan in Amon Nanesse voor de traditionele Luikse hap, alwaar ik leerde dat Luikse koffie ijskoud is (wist ik echt niet) en Luikse gehaktballen bereid met Luikse siroop.
Bij Maison Leblanc, 'la meilleure viande du monde', kan je heerlijke vleesgerechten verkrijgen, de zaak is van een bekende beenhouwers familie.
Luik is vooral een heel mooie stad om te wandelen dankzij combinatie hoogte verschillen en Maas, sla vooral de Avenue De Bueren niet over en beklim de trapjes tot helemaal boven waar je een prachtig zicht over de Maasvallei hebt. Aan de voet van de Avenue de Bueren ligt een mooi vakwerk huis, verborgen in een steegje. Daar brouwt men het Luikse bier la Curtius en is het aangenaam vertoeven op hun terras.
Ook beneden aan de Maas is het heerlijk , de 'boardwalk' is er lang, modern en vredig
Zondag genoten we dan weer van de honderden kraampjes langs de Maas voor de markt La Batte;

Luik, ik kom er zeker nog terug; maar dan met een vrouwen bende om ook een deftig onderzoek te doen naar de vele shopping straatjes die ik nu met mijn drie mannen op sleeptouw, hongerig aan me moest laten voorbij gaan.













woensdag 17 februari 2016

Leesvoer - Walvismuziek en Tirza

Eind 2015 begin 2016 las ik twee boeken (verwonderde smiley)
En alle twee goed bevonden voor een plekje op mijn momenteel dorre bloglandschap.

Walvismuziek van Wally Lamb

Van al mijn 2015 reads, vond ik deze de beste, ik weet dat ik dit over bijna elk boek gezegd heb maar deze keer meen ik het echt wel gezien ik het op de valreep met 2016 uitgelezen kreeg.
Het verhaal gaat over Dolores Price, een meisje dat opgroeit in een dysfunctioneel gezin en dit op een cynische wijze observeert. Dolores kent naarmate ze haar vleugels uitslaat ook de nodige tegenslag, al dan niet ingegeven door haar eigen ietwat antipathieke gedrag.
Het is niet bepaald een rooskleurig verhaal maar het greep meteen mijn aandacht en liet dit niet meer los en het wakkerde mijn honger aan naar meer boeken van deze Wally Lamb. Dit boek kreeg ik al tip ingegeven door An Lemmens die het naar eigen zeggen al aan heel wat van haar vriendinnen schonk.  



 
 
 
Tirza van Arnon Grunberg
 
Hofmeester is een bezorgde alleenstaande vader van twee dochters. Hij kwijt zich van deze taak op een uiterst dwangmatige manier en verliest hierbij de grip op de realiteit, vooral door zijn jongste dochter Tirza die het langst thuis blijft wonen, is het focus punt van zijn perfectionistisch gedrag. Als zij echter beslist om op het eind van haar studies naar Afrika te trekken en zijn echtgenote plots terug ten tonele verschijnt, slaan de stoppen langzaam maar zeker door bij Hofmeester. Een uitermate boeiend  boek met een langzaam stijgende spanning . Volhouden met dit boek beste lezers.
 
 
Wil je nog boekentips, kijk dan zeker eens hier