Hier volgt het recept en de werkwijze voor de berenkoekjes:
Ingrediënten:
- 125 g fijne suiker
- 1 pakje vanillesuiker
- 375 g bloem
- 250 g boter (koude)
Snijd de boter in blokjes en meng ze met de handen met het bloem en de suiker.
Ik heb iets tegen met mijn handen in voedsel zitten figgelen, het kruipt onder de nagels, en je handen worden er zo vies van maar gewoon doorzetten, er bestaat geen andere manier, tenzij je de trotse bezitter bent van een keukenrobot.
Nadat je het deeg min of meer in een coherente brij gekneed hebt, maak je er een aantal hoopjes van (in 't recept stond worstjes)
Dat rol je in cellofaan en plaats je in de frigo
In mijn geval gingen we dan schaatsen
Klinkt very Nigella Lawson niet? Vond ik zelf ook, de perfecte domestic goddess
De waarheid was echter dat ik op de schaatsbaan voor piet snot rondjes schaatste. 11 jarige jongens willen immers NIET gespot worden met hun moeder en deden er op een subtiele manier alles aan om mij niet schaatsend te kruisen of mijn zwaaiende hand te negeren. Ach, wanneer zal ik het leren...
Enfin, eenmaal thuis was ik weer toegelaten tot de inner circle en mocht het bandwerk beginnen
Dat ging als volgt:
Moeder kneedt en rolt het deeg uit tot een plat doekje
Kind 1 steekt er zoveel mogelijk berenvormpjes uit
Kind 2 neemt het deeg aan en geeft het aan
Kind 3 dat er een gezicht in piercete (met stompe tandenstoker)
Kind 4 mocht er een amandel op leggen en de armpjes toevouwen, of zoals later, één armpje, of één voetje, fantasie mag hierbij aangewend worden
Omdat ik gewoon ben om bij mijn tweeling alles 'altijd eerlijk te verdelen', moesten de kinderen per nieuw deeglapje doorschuiven, waaraan ze gewoon gehoorzaamden. Juf Sofie is geboren
Vervolgens 20 minuten bakken in een oven op 180C
 |
| deze wazige foto om aan te tonen dat na eindeloos gekneed het deeg er effectief steeds zo schriel uitziet. Perfect normaal |
 |
| hier zie je duidelijk de erg minimale rol van kind 2: het doorgeven van het berendeegvormpje |
 |
| na enquête, bleek de 'uitsteek taak' de meest populaire |
 |
| tadaaa. En ze leefden niet lang en gelukkig |
 |
| voor de vorm toch op een stemmige manier voorstellen |
Ze waren heerlijk!
BeantwoordenVerwijderen