Leesvoer

Ik slaag er soms in om tussen al het haasten door een boek te lezen. Soms mag je erg letterlijk nemen want ik leg mezelf de laatste tijd alleen nuttige dingen op. Wat jammer is, want eenmaal verdiept in een boek, gaat de wereld aan me voorbij. Op de één of andere manier lukte het drie boeken te lezen. Doordat ik erg systematisch te werk ga in de boekenzoektocht, behoed ik mezelf van leesontgoochelingen. Ik ben een control freak op dat vlak . Life is too short to read bad books. Hier volgen mijn recente Sofie approved leesveroveringen:

Rose Tremain; de vriend van de koning


Rose Tremain is zo'n pareltje van een auteur, ik slaak altijd een mentaal gilletje als ik een nieuw boek van haar in de bibliotheek aantref en wil het toeval nu aantreffen dat dit boek over de Middeleeuwen gaat, een periode die me altijd fascineert en waar ik me helemaal kan insmijten. Hoe ze haar karakters uitdiept en hoe je nooit echt volledige sympathie voor haar personages hebt, vind ik een prachtig staaltje schrijfwerktalent.
Dit verhaal volgt Merivel, een Engelse medicus die dankzij de wonderbaarlijke genezing van de cocker spaniëls van de Engelse koning, een landgoed en eeuwige vriendschap cadeau krijgt. Blijkbaar is het een sequel en nu ben ik gebrand op de eerste. Ook zou dit boek ooit verfilmd zijn: Restoration.
Ik vond het boek heel mooi maar het overtreft net niet haar 'de weg naar huis', echt een aanrader!

Jeroen Theunissen; de omwegen

Toegegeven, het is geen boek dat je veel opzij mag leggen om de draad niet kwijt te raken want het volgt een drieling: de drie Jo's, de vader en de moeder en elk hoofdstuk behandelt telkens een ander personage wat eventjes hersenswitch werk verreist. Het verhaal neemt geen snelle wendingen maar de personages, de beschrijving van het gezin, hun angsten, gevoelens, ambities, generatieconflicten zijn erg herkenbaar en vaak grappig.

Valerie Eyckmans; de dierbaren

Lekker ironische schrijfstijl en haar tweede boek. Het verhaal volgt een huismoeder die op weg naar huis een katje aanrijdt, dit zet een ganse serie van andere gebeurtenissen in gang. Het boek leest als een trein en ik heb enorme bewondering voor Valerie Eyckman's  schijnbaar luchtige schrijfstijl. Ik wou dat ik ook zo kon schrijven, echt respect.
Ik las dat ze al een derde uit heeft, hopelijk ontgaat dit de bibliotheek van Jabbeke ook niet.

Te lezen en eindelijk eens niet ontleend

Dimitri Verhulst, de laatkomer

Wil je nog meer leesvoer inspiratie op doen, klik dan op mijn label 'leesvoer', daar staat ook mijn best off lijstje.