Artisjok

Toen Niels voor moedertjes dag mijn lievelingsrecept moest doorgeven aan de juf en hij daarvoor de hulp inschakelde van zijn papa, hadden ze het helemaal juist: Artisjok met vinaigrette.
Mijn moeder en zus eten het al van zolang ik het mij kan herinneren en aanvankelijk wou ik er zelf niet aan meedoen maar mijn nieuwsgierigheid won het van mijn ingebeelde 'ik lust dat niet' aandoening.
Het is puur en eenvoudig en zo houd ik het meest van mijn eten.
De werkwijze is zo simpel dat zelfs de boerinnenbond er met moeite drie zinnen over schrijft:

Snijd de steel en de bovenkant van de artisjokblaadjes af (enkel topje)
Kook de artisjok in gezouten water gedurende 15 a 30 minuten en laat afkoelen in eigen kooknat
Serveer met een mosterd vinaigrette: azijn, zonnebloemolie, mosterd, sjalot, peper en zout

 

weet niet waarom ik er die citroen bij gelegd heb want ik gebruikte hem niet en weet ook niet waarom ik er de azijn niet bij zette want die gebruikte ik wel. Doordat mijn artisjokken maar magere beestjes waren, at ik er twee.

 

 

Voor de artisjok dummies: je eet de artisjok met de handen en trekt blaadje per blaadje af waar je vervolgens plasjes vinaigrette mee opschept. Daarna schraap je met je tanden het vlezige gedeelte uit je blaadje en gooi je je blad op een hoop. Het voelt aan als eten  à la facon 'holbewoner anno 2013'.

 

Ik vind de blaadjes het leukst maar het meeste eten heb je aan het hart, daarvoor moet je je wel eerst door de hooi laag worstelen.

Niet met mes en vork, veel te moeilijk, gewoon met je vingers het hooi eraf plukken en dan het hart doppen in je vinaigrette. Daar heb ik geen foto's van wegens twee handen nodig.